roll up this ad to continue
Intro
A
verse 1
A F#m Bm7 E A F#m Bm7 E
Boer Bavo bebouwde plichtelijk zijn land, hij betaalde belasting aan ’t vaderland.
A7 D D#dim A F#m Bm7 E A
Hij ging elke zondag naar de mis, hij was op elke begra-fenis.
B7 E B7 E
Hij zetelde in de gemeenteraad, hij gold als een toonbeeld van orde en maat.
A A#dim E B7 E7
Hij zorgde voorbeeldig voor zijn gezin, hij sprak vol lof over zijn boerin.
A7 D D#dim A F#m Bm7 E A A7
In zeden en zaken zo solied, een tweede boer Bavo was er niet, maar ...
D A7 D D7 G D
Bavo kneep de katjes in het donker, hij kneep de katjes bij nacht,
A F#7 Bm7 E7 A
hij kneep ze bij nevel, bij sterrengeflonker, hij kneep ze, maar kneep ze zacht.
G A F#7 Bm A F#7
En was er eens eentje dat weende of riep, geen mens die het hoorde of zag,
G G#dim D B7 Em A7 D E7
Boer Bavo kneep katjes in het geniep en ploegde zijn veld bij dag.
verse 2
A F#m Bm7 E A F#m Bm7 E
Boer Bavo was lid van de kerkfabriek, hij zorgde voor kaarslicht en voor muziek.
A7 D D#dim A F#m Bm7 E A
Hij droeg een fakkel in elke stoet, hij heeft elke vastentijd geboet.
B7 E B7 E
Hij was een voorman, een ijveraar, hij ijverde vurig het ganse jaar.
A A#dim E B7 E7
Hij heeft zich stug elk plezier ontzegd, het hoofd rechtop en de blik onthecht.
A7 D D#dim A F#m Bm7 E A A7
Boer Bavo was waarlijk zeer solied, een boer zoals men er zel-den ziet, maar
D A7 D D7 G D
Bavo kneep de katjes in het donker, hij kneep de katjes bij nacht,
A F#7 Bm7 E7 A
hij kneep ze bij nevel, bij sterrengeflonker, hij kneep ze, maar kneep ze zacht.
G A F#7 Bm A F#7
En was er eens eentje dat weende of riep, geen mens die het hoorde of zag,
G G#dim D B7 Em A7 D E7
Boer Bavo kneep katjes in het geniep en ploegde zijn veld bij dag.
verse 3
A F#m Bm7 E A F#m Bm7 E
De eeuwigheid piepte op een kier, Boer Bavo werd vreedzame rentenier
A7 D D#dim A F#m Bm7 E A
in een herenhuis dichtbij de kerk vanwaar hij de plek zag voor zijn zerk.
B7 E B7 E
Het werd een lijkmis vol pracht en praal, de katjes waren er allemaal,
A A#dim E B7 E7
ze luisterden stilletjes naar het sermoen, ze weenden, maar konden er niets aan doen.
A7 D D#dim A F#m Bm7 E A A7
Ze hadden om Bavo zo’n verdriet, hij was zo zacht en toch zo solied, want
End-Chorus
D A7 D D7 G D
Bavo kneep de katjes in het donker, hij kneep de katjes bij nacht,
A F#7 Bm7 E7 A
hij kneep ze bij nevel, bij sterrengeflonker, hij kneep ze, maar kneep ze zacht.
G A F#7 Bm A F#7
De katjes kochten een grote tuil en knikten uit alle macht
G G#dim D B7 Em A7 D
toen de schepen zei bij d’open kuil: 'Bavo ijverde dag en nacht.'